آسم
تنگی نفس
کلمه آسم ASTHMA از زبان یونانی گرفته شده که معنی آن تنگی نفس است. آسم یک بیماری مزمن است که در آن تنگی نفس به علت ورم لوله های تنفسی به وجود می آید و اگر این ورم درمان شود تنگی نفس هم از بین می رود. یکی از دلایل ورم، در افراد مبتلا به آسم، آلرژی است.
اثر داروهای ضد آسمی موقعی مؤثر است كه دارو به طریق كامل وارد ریه شود. برای انجام این كار و جلوگیری از هدر رفتن دارو در هوا از اتاقكی استفاده می شود كه اول دارو را در خود ذخیره می كند و مریض با استفاده از آن می تواند از هدر رفتن دارو جلوگیری كند.
درمان ( کنترل ) آسم به وسیله دو گروه دارو انجام می شود:
- داروهای موضعی (گشاد کننده های لوله های تنفسی) مانند سالبوتامول
- داروهای ضد ورم مانند کورتون ها
برای درمان آسم، سازمان بهداشت جهانی این بیماری را به چهار طبقه دسته بندی کرده است:
طبقه بندی آسم قبل از درمان براساس علائم و 1FEV:
1 - خفیف موعدی
2 - همیشگی خفیف
3 -همیشگی متوسط
4 -همیشگی وخیم
اولین قدم تشخیص آسم است و آن را از دو طریق باید شناسایی کرد:
1- علائم: تنگی نفس، سرفه
2- اسپیرومتری: اگر 1FEV زیر حد نرمال باشد و بعد از استنشاق سالبوتامول به حد نرمال برگردد.
البته در مواردی مانند آسم خفیف که امکان شهود و اثبات این دو طریق امکان نداشته باشد باید از تست با متاکولین استفاده کرد.
سنجش تنفس SPIROMETRY
آسم یك بیماری مزمن برونش ها (لولههای هوایی) است كه علت آن ورم دیوارههای این لولهها است.
این ورم باعث تنگی تنفس (بازدم) و سرفه و حالت گرفتگی قفسه سینه می شود.
به موجب مطالب فوق، یكی از عناصر اصلی برای تشخیص آسم، وجود تنگی لوله های هوایی موقع بازدم است.
به همین علت یكی از مهمترین آزمایش ها برای پزشك سنجش تنفس (اسپیرومتری) است كه از طریق آن می توان آسم را تشخیص داد و كنترل درمان را از طریق آن پیگیری كرد.
SPIROMETRY چیست؟
SPIROMETRY آزمایش بدون درد و NON INVASIVE است كه با آن می توان تنفس یك فرد را اندازه گیری نمود (حجم تنفسی). اسپرومتری در سال 1946 در انگلیس اختراع شد .
برای بهتر فهمیدن اسپرومتری، مفید است تعریفی از تنفس بكنیم:
تنفس چیست؟
كار ريه ها چيست ؟
تنفس عملی است که به طریق آن اکسیژن از اتمسفر بیرون به نایژک ها منتقل می شوند و بالعکس دی اکسیدکربن از نایژک ها به بیرون فرستاده می شوند.
تنفس از دو فاز تشكیل شده است. یك دم و دیگری بازدم، و در طی هر فاز، دم مقدار ثابتی هوا وارد شش ها می شود و همانقدر هم در بازدم خارج می شود.
آسم یک بیماری مزمن است که در آن تنگی نفس به علت ورم لوله های تنفسی به وجود می آید و اگر این ورم درمان شود تنگی نفس هم از بین می رود.
تركیب هوای وارد شده با هوای خارج شده تفاوت دارد، «هوای دم» غنی از اكسیژن و فقیر از دی اكسید كربن است در حالی كه «هوای بازدم» برعكس، غنی از دی اكسیدكربن و فقیر از اكسیژن است.
در شش ها همیشه مقدار هوای ثابتی در پایان هر بازدم باقی می ماند که به آن «حجم باقی مانده» می گویند.
آیا این آزمایش باید در شرایط خاصی باید انجام گیرد؟
این آزمایش می تواند در تمام طول روز انجام شود. مهم این است كه اگر مریض تا به حال این آزمایش را انجام نداده است باید از استعمال داروهای (بتا ادرژرنیک ) که برونش ها را گشاد می کنند خودداری كند.
طریقه های استعمال داروهای آسمی
استعمال داروهای ضد آسم از طریق استنشاق به نظر یك عمل خیلی ساده می رسد ولی در حقیقت چنین نیست.
در برخی از موارد كه وضعیت مریض حاد می شود بدون این كه دلیل منطقی داشته باشد، احتمال این كه داروها به طریق صحیح استعمال نشده باشد وجود دارد، به این معنی كه یا دستور پزشك به طور درست انجام نشده است (تعداد گرفتن دارو در روز) یا این كه دارو به درستی وارد بدن نشده است. این گونه اشتباهات در خیلی از موارد موجب حاد شدن مریضی و خطرناك شدن آن می شود. برای همین خیلی مهم است كه مریض تعلیم داده شود تا داروهای آسمی را بشناسد و طریقه درست گرفتن دارو را یاد بگیرد.
برای این كه داروهای آسم بتوانند به محل برونش ها برسند از وسائلی استفاده می شود كه شناختن آن مهم است. در اینجا سعی می شود در مورد تعداد این دستگاه ها و طریقه استعمال از آن اطلاعات كافی داده شود.
داروهای آسم و طریقه استعمال آنها
کنترل آسم زیاد آسان نیست بلكه احتیاج مداوم به درمان صحیح دارد كه ممكن است سال ها طول بکشد و حتی در برخی از موارد تمام عمر به درازا می كشد.
برای این بیماری درمان هایی وجود دارد كه با وجود این كه علاج بخش قطعی نیستند ، باعث می شوند در اغلب موارد بیماری تحت كنترل درآید و بیمار از یك زندگی عادی برخوردار شود.
در این میان مسئله چگونگی استفاده صحیح از داروهای مختلف برای آسم مهم است.
موفقیت درمان آسم رابطه مستقیم با پذیرش دارو و عمل صحیح به توصیههای پزشك دارد.
پس بنابراین هرچه دارو صحیح تر مصرف شود اثر آن بیشتر است و نیاز مریض به پزشك و درمان آن كمتر می شود.
داروهای ضد آسم بسیار و گوناگون هستند و برای استفاده از هر كدام آنها باید كاركرد آنها را شناخت. برخی از بیماران باید از دو دارو یا بیشتر استفاده كنند و ممكن است دستگاه ها با هم فرق كنند و این ممكن است بیمار را كمی سردرگم كند؛ به علاوه این كه این داروها باید در طول روز به طور مرتب مصرف شوند.
استفاده از اتاقكها در اسپری
اثر داروهای ضد آسمی موقعی مؤثر است كه دارو به طریق كامل وارد ریه شود. برای انجام این كار و جلوگیری از هدر رفتن دارو در هوا از اتاقكی استفاده می شود كه اول دارو را در خود ذخیره می كند و مریض با استفاده از آن می تواند از هدر رفتن دارو جلوگیری كند.
استفاده از این اتاقك ها خیلی ساده است. برای بیماران مسن كه نمی توانند خوب از اسپری استفاده كنند اتاقك های بزرگتر بهتر است. چون ذرات دارو در آن كوچكتر و مقاومت هوا نیز در آن كمتر می شود و این به رسیدن دارو در نایژههای كوچك هوایی خیلی كمك می كند.
آسم و انواع آن
بیمار) آقایی 25 ساله هستم که از مدت ها پیش دچار تنگی نفس می شوم و ناراحتی من با مصرف سیگار تشدید می شود. خس خس سینه هم دارم و بعضی مواقع شب ها به خاطر شدت تنگی نفس و سرفه از خواب بیدار می شوم. چند ماه پیش که به پزشک مراجعه کردم برایم تشخیص آسم را دادند. لطفاً مرا راهنمایی کنید که آیا نیاز به مصرف دارو دارم یا نه؟
آسم یک کلمه یونانی قدیمی به معنی نفس زدن است. دانشمندانی مثل سقراط، ارسطو و ابوعلی سینا در مورد این بیماری مطالب زیادی نوشته اند و توصیه هایی نیز داشته اند. به طور کلی در این بیماران تماس راه های هوایی، افزایشی واکنشی نسبت به محرک های مختلف ( که در انسان های طبیعی و نرمال این واکنش ها دیده نمی شود) را نشان می دهد.
به دنبال این محرک یک افزایش تحریک پذیری در راه های هوایی این ها به وجود می آید و متعاقب آن راه های هوایی تنگ شده و نفس کشیدن برای فرد مشکل می شود و فرد دچار علایم آسم می گردد.
این بیماری در چه افرادی بیشتر دیده می شود؟
شیوع این بیماری از 15-5 درصد در بین افراد می باشد و بیشتر، افراد زیر 12 سال دچار آسم می شوند. حدود 50 درصد افرادی که آسم دارند، زیر سن 12 سالگی، 25 درصد قبل از 40 سالگی و 25 درصد بعد از 40 سالگی به آسم مبتلا شده اند.
نسبت ابتلا در مردان به زنان حدود 2 به 1 می باشد، ولی بعد از بلوغ این اختلاف شیوع از نظر جنسی برطرف می شود و تقریباً هر دو جنس به یک اندازه مبتلا می شوند.
بیماری آسم بر چند نوع می باشد؟
بیماری آسم انواع مختلفی دارد. یک نوع از انواع آسم که به نام "آسم آلرژیک" خوانده می شود معمولاً در سنین کودکی و جوانی بیشتر دیده می شود و زمینه "حساسیت" بزرگ ترین عامل خطر برای بروز آن می باشد.
بزرگ ترین گروه مستعد ابتلا به "آسم آلرژیک" ، افرادی هستند که در سنین پایین تر دچار آسم شده اند و اگر بیشتر دقت شود معمولاً در یکی از افراد خانواده این بیماران، سابقه ای از حساسیت وجود دارد.
این حساسیت ممکن است یک حساسیت فصلی باشد که با علایمی مانند عطسه، آبریزش بینی، خارش حلق، قرمزی و خارش چشم خود را نشان می دهد و یا به صورت یک حساسیت پوستی باشد.
نوع دیگر آسم آلرژیک می تواند ناشی از آلرژن های محیطی باشد. از آلرژن های محیطی می توان به گرد و خاک و ذرات معلق در هوا تا آلرژن های ناشی از ادرار و مدفوع حیوانات یا پر و پشم حیوانات و یا گرده افشانی گیاهان اشاره کرد که سبب ابتلا فرد به بیماری آسم می شوند.
نوع دیگر آسم، غیرآلرژیک می باشد. البته این تقسیم بندی، تقسیم بندی کاملی نیست و ممکن است بعضی از افراد در هیچ کدام از این تقسیم بندی ها نگنجند.
آیا ژنتیک و جنبه های ارثی در ابتلا به بیماری آسم تاثیر دارند؟
از نظر علمی مهم ترین علت و رابطه ای که در ابتلا به بیماری آسم ثابت شده فاکتور ژنتیک می باشد، یعنی فردی که پدر یا مادرش مبتلا به آسم باشند، بیشتر در خطر ابتلا به آسم قرار می گیرد و اگر هر دو نفر (پدر و مادر) آسم داشته باشند، قطعاً امکان ابتلا فرزندان بیشتر خواهد شد.
آیا این بیماران می توانند هر شغل و فعالیت اجتماعی داشته باشند؟
نوع شغل در تشدید و ایجاد بیماری بسیار مهم می باشد. نوعی از آسم را به نام "آسم وابسته به شغل" می نامند. به طور متوسط 10 درصد بیماران آسمی، آسم وابسته به شغل دارند؛مثل کارگرانی که در کارخانه ریسندگی و بافندگی کار می کنند یا کسانی که بیشتر با پنبه سر و کار دارند یا کارگرانی که در معرض رنگ کاری هستند.
بنابراین پزشک حتماً باید به شغل بیمار در هنگام درمان توجه کند و خود بیمار نیز به خوبی شرح حال خود را بیان کند. البته قابل ذکر است که با معاینه فیزیکی و تست های تحریکی آسم، بیماری کاملاً تشخیص داده می شود و قابل درمان و کنترل خواهد بود.
آسم در کودکان
آسم یك بیماری حساسیتی ( آلرژیك ) است كه مجاری هوایی ( برونش ها ) را درگیر می كند. وقتی واكنش های حساسیتی اتفاق می افتند، برونش ها منقبض و تنگ شده توسط ترشحات مخاطی مسدود می شوند. این پدیده ، تنفس را دچار مشكل می كند. حمله آسم می تواند برای یك كودك بسیار ترسناك باشد ؛ زیرا احساس خفگی كه در جریان حمله آسم اتفاق می افتد می تواند سبب وحشت كودك شود و این مسئله تنفس را مشكل تر می سازد. عامل ایجاد حساسیت می تواند گرده گل یا گرد و غبار باشد. فشارهای روانی و عاطفی و ورزش نیز می توانند سبب بروز حمله شوند.
آسم معمولاً زیر دو سالگی دیده نمی شود. این بیماری تمایل به تكرار شدن در نسلهای بعد وافراد خانواده دارد و متأسفانه اغلب همراه با سایر اختلالات حساسیتی مانند اگزما و تب یونجه است . به هر حال با بزرگترشدن كودك بیماری وی تخفیف می یابد.
در بسیاری از كودكان زیر یك سال خس خس سینه به علت برونشیولیت است كه سبب التهاب مجاری هوایی كوچك می شود. این كودكان الزاماً مبتلا به آسم نیستند و به تدریج كه بزرگتر می شوند و مجاری هوایی آنها عریض تر می گردد، خس خس سینه نیز برطرف می شود. دراغلب موارد علت خس خس سینه عفونت است نه حساسیت .
هر چند حملات آسم ترسناك و نگران كننده هستند ، اما با درمان و توصیه های پزشكی رفع شده وعارضه ای برجا نمی گذارند.
علائم احتمالی:
- تنفس مشكل : بازدم مشكل شده وممكن است درهنگام دم عضلات شكم به داخل كشیده شوند؛
- احساس خفگی،
- خس خس سینه ؛
سرفه طولانی مدت؛
- كبود شدن لبها ( سیانوز) كه به علت كمبود اكسیژن رخ می دهد.
نخستین اقداماتی كه می توانید انجام دهید:
1- در صورت بروز حمله آسم بلافاصله با پزشك خود تماس بگیرید ؛
2- اگر حمله هنگامی اتفاق بیفتد كه كودك در رختخواب است ، او را بلند كرده و زیر سرش را با چند بالش بالا بیاورید. می توانید كودك را روی یك صندلی نشانده و از جلو او را به لبه میز تكیه بدهید. این كار به كودك كمك می كند تا عمل بازدم را راحت ترانجام دهد؛
3- سعی كنید آرامش خود را حفظ كنید زیرا اضطراب شما تنها وضعیت كودك را بدتر می كند.
4- هنگامی كه منتظر پزشك هستید سعی كنید توجه كودك را از حمله آسم به چیز دیگری معطوف كنید تا كودك مشكل خود را فراموش كرده و به آن فكرنكند.
اقداماتی كه پزشك انجام می دهد :
- پزشك احتمالاً با كمك یك داروی گشاد كننده ی برونش اقدام به درمان حمله آسم می كند. این دارو مستقیماً به وسیله تنفس به داخل برونش رفته و بر روی منطقه مسدود یا تنگ شده اثر می كند. برای درمان یك حمله شدید، ممكن است نیاز به بستری كردن كودك و استفاده از مقادیر بیشتر داروی گشاد كننده برونش باشد؛
- اگر شواهدی از یك عفونت ریوی وجود داشته باشد، آنتی بیوتیك تجویز می شود؛
- پزشك شما حداكثر سرعت بازدم كودك را برای تعیین وضعیت كودك اندازه می گیرد.
- پزشك در مورد پیشگیری از بروز حمله آسم با شما صحبت كرده و توصیه های لازم را می كند، همچنین به شما كمك می كند تا ماده حساسیت زا برای كودك را پیدا كنید؛
- در صورتی كه سایر روش ها برای پیشگیری از حمله آسم مفید نباشند پزشك ممكن است یك كورتیكواستروئید تجویز كند. كودك می تواند مقدار كمی از یك استروئید استنشاقی را سه یا چهار بار در روزاستفاده كند و در صورتی كه این كار مفید نباشد، مقادیر بیشتری از داروهای استروئیدی می توانند به صورت قرص مصرف شوند.
اقداماتی كه شما می توانید برای كمك به كودك انجام دهید:
- در صورتی كه پزشك موفق به پیدا كردن آلرژن ( مواد حساسیت زا ) نشد خود شما می توانید اقدام به این كار كنید. به زمان وشرایط بروز حمله توجه كنید . از به كار بردن مواد و وسایل حساسیت زا مثل بالش های پـَرخود داری كرده و ازجمع شدن گرد و غبار درمنزل جلوگیری كنید.
- بسیاری از بیماران مبتلا به آسم نسبت به حیوانات حساسیت دارند. در صورت وجود حیوانات خانگی در منزل ، آنها را از محیط زندگی دور كرده و ببینید آیا بروزحملات تنگی نفس دركودك كمتر می شود یا نه؛
- ازمصرف داروهای تجویز شده اطمینان حاصل نمایید و مدرسه را درجریان مشكل كودك قرار دهید؛
- به یك فیزیوتراپیست مراجعه كنید تا كودك تمرینات تنفسی را یاد بگیرد. این كار به وی كمك می كند تا در طی بروزحملات آسم ، آرامش خود را حفظ نماید؛
- كودك خود را تشویق كنید تا هنگام ایستادن یا نشستن ، پشت خود را راست و صاف نگهدارد تا فضای بیشتری برای باز شدن ریه ها وجود داشته باشد. مراقب باشید تا وزن كودك بیش از اندازه بالا نرود زیرا افزایش وزن سبب تحمل بار بیشتری بر ریه ها می شود ؛
- ورزش به میزان متوسط می تواند به افزایش حجم تنفسی كمك كند. اما ورزش سنگین ممكن است سبب بروز حمله آسم شود. شنا كردن می تواند بسیار مفید باشد ؛
- از كشیدن سیگار در نزدیكی كودك خودداری كنید؛
- برای بالش ها و پتوهای پَر، از روكش استفاده كنید.
تأثیر نماز بر بیماری آسم
آسم یكی از شایع ترین بیماری های انسان است ، به طوری كه شیوع آن در طب اطفال ، 5 تا 10 درصد كل كودكان تخمین زده می شود؛ و این بیماری در بسیاری از آنها تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا می كند. بدین ترتیب كمتر كسی است كه در دوران زندگی خود با بیماران مبتلا به آسم ، برخورد نكند و شاهد مشكلات مختلف آنان از جمله تنگی نفس ، سرفه مداوم ، خس خس سینه و ... كه گاهی به صورت حمله های شدید بیماری تظاهر می كنند نباشد.
تلقین سازنده و زندگی بخش توأم با نماز ، گهگاه باعث تسكین آسم یا پیشگیری از بروز حملات آن می شوند.
مطالعات علمی جدید بر گروه های سنی مختلف مبتلا به آسم ، نشان دهنده آن است كه در ایجاد بیماری آسم ، سه عامل برجسته ، مهمترین نقش را ایفا می كنند ، این سه عامل عبارت اند از :
1- میكروب هایی كه وارد دستگاه تنفسی انسان می شوند ( عفونت ها )
2- عوامل حساسیت زا ، از جمله گرد و غبار ، دود سیگار ، گرده گیاهان که ممكن است این عوامل در مورد اشخاص مختلف متفاوت باشند.
3- مسائل روانی از جمله اضطراب ، عصبانیت ، غم و شادی ، تحقیر، خنده و حتی انتظار خوشایند شركت در یك محفل اجتماعی مطلوب و به طور كلی استرس های حاد و مزمن .
اما نقش عوامل روانی از دیدگاه دیگری نیز، توجه پزشكان را به خود ، جلب نموده است و آن تأثیر تلقین بر آسم است ، چرا كه در برخی از موارد، تلقین می تواند موجب تسكین حمله های آسم شود : یك مثال مشهور در این مورد ، مربوط به پزشكی است كه مبتلا به آسم بود و برای گذراندن تعطیلات آخر هفته ، به هتل دور افتاده ای، در یك منطقه ییلاقی رفته بود ، در نیمه های شب او با یك حمله شدید آسم از خواب بیدار شد و كورمال كورمال به جستجوی كلید برق برآمد و وقتی از پیدا كردن آن عاجز شد ، ناامید كفش خود را برداشت و قصد پنجره را كرد و وقتی وجود شیشه ای را احساس كرد ، آن را شكست و نفس های عمیقی كشید و حمله آسمی او متوقف شد و شب آرامی را گذراند. ولی صبح روز بعد ، او با حیرت زیاد دریافت كه به جای پنجره، آینه را شكسته است !
با توجه به این قبیل شواهد می توان آسم را نیز جزو بیماری های مورد بحث در طب روان تنی ، به شمار آورد و نتیجه گرفت كه چنانچه بیماران احساس امنیت روانی داشته باشند، قدم بزرگی در تسكین بیماری آنها برداشته شده است.
همچنین عفونت ها كه خود یكی از عوامل برانگیزنده آسم می باشند به وسیله شستشوی مجرای تنفس در وضو تا حدی قابل كنترل هستند . این نكته را می توان در مورد سایر عوامل حساسیت زا ، مثل گرد و خاك و گرده گیاهان ( یعنی دومین عامل برانگیزنده آسم ) نیز به نحوی صادق دانست. اما آنچه كه در مورد تأثیر نماز بر آسم، غیر قابل انكار است، تأثیر تنش زایی نماز و احساس امنیت روانی عمیقی است كه بر اثر آن حاصل می شود و بی شك اثر التیام بخش بزرگی بر بروز سومین گروه از عوامل برانگیزنده آسم ، یعنی عوامل روانی می گذارد. به خصوص كه تلقین سازنده و زندگی بخش توأم با نماز ، گهگاه باعث تسكین آسم یا پیشگیری از بروز حملات آن می شوند .
کودکان مبتلا به آسم را از ورزش کردن منع نکنیم
آسم ، انسداد متغیر وبرگشت پذیر راههاى تنفسى است که باالتهاب وافزایش واکنش سلولهاى این مسیرها به محرکها همراه می شود.
یکى از چهره هاى بالینى این بیمارى، آسم ایجاد شده به دنبال فعالیت بدنى و ورزش مىباشد که از آن با عنوان "آسم ورزشى" یاد می شود.
مطالعات دهه هفتاد میلادى نشان دهنده فعالیت کمتر کودکان آسمى در مقایسه با کودکان سالم بوده درحالیکه درحال حاضر فعالیت این کودکان مشابه و یا حتى بیشتر از کودکان سالم می باشد.
این موفقیت علاوه براصلاح درمان موثر آسم ، ارائه مشاوره صحیح درخصوص نوع فعالیت مناسب با بیمارى است.
بسیارى از کودکان وبیماران مبتلابه آسم بدنبال فعالیت بدنى جزیى، دچار حمله آسم شده واز ادامه فعالیت باز می مانند.
بسیارى از کودکان مبتلا به آسم بدلیل بروز علائم درحین بازى و ورزش توسط والدین و یا مربیان آموزشى از ورزش منع مىشوند، درحالیکه ابتلا به بیمارى، هیچگونه مانعى براى شرکت بیمار درفعالیتهاى ورزش نمی باشد و بسیارى از ورزشکاران حرفه اى، مبتلا به آسم یا آسم ورزشى بوده اند.
از آنجا که یکى از اهداف درمان بیماران آسماتیک ، بازگرداندن آنان به زندگى طبیعى است واز شاخص هاى مهم موفقیت در درمان بیمار مبتلا به آسم حفظ روحیه بیمار و حضور موفق وى در عرصه زندگى طبیعى مىباشد، لذا منع کودک از ورزش و فعالیت بدنى نه تنها تاثیر مثبتى درکنترل وپیشگیرى از بروز بیمارى ندارد، بلکه به دلیل استرس وارد شده بر بیمار مىتواند باعث تشدید و عدم موفقیت درکنترل بیمارى شود.
ازطرف دیگر درصد قابل توجهى از ورزشکاران بدون داشتن هیچگونه سابقه اى از بیمارى آسم ، درحین فعالیت ورزشى دچار علائم تنفسى شبیه به بیماران آسمى می شوند.
در صورت رعايت اصول پيشگيري دارويي وغيردارويي و استفاده از ورزش مناسب، موفقيت پيشگيري از آسم حين ورزش 90 در صد مي‌باشد. در صورت موفق نبودن دراين زمينه، بايد دوز داروي مصرفي تعديل شده و يا تشخيص آسم مجدداً مورد ارزيابي قرار گيرد.
بعضي از ورزش‌ها خطر بالاتري براي ايجاد علائم بيماري ايجاد مي‌نمايند و بر اين مبنا ورزش‌ها به دو دسته تقسيم مي‌شوند:
ورزش‌هاي آسموژنيک: اين ورزش‌ها شامل دوي استقامت، دوچرخه‌سواري، بسکتبال، فوتبال آمريکايي، راگبي، هاکي روي يخ، اسکيت روي يخ و اسکي مي‌باشند.
ورزش‌هايي که با خطر کمتر بروز آسم همراه هستند: شامل شنا، شيرجه، دوي سرعت، بوکس، کاراته، تنيس، هندبال، راکت بال، ژيمناستيک، گلف، فوتبال، بيس‌بال، کشتي و واترپلو مي‌باشند.
ورزش‌هاي آبي عموماً کمتر آسموژنيک هستند که شايد علت آن استنشاق هواي مرطوب باشد که باعث تحريک کمتر مجاري هوايي فرد مستعد مي‌شود. با اينحال كلر استخرها ممكن است به شكل يك محرك شيميايي براي ايجاد برونكو اسپاسم در افراد حساس عمل كند، هر چند كه ميزان كلرين استخر در محدوده استاندارد بي‌خطر براي شناي تفريحي باشد.
ضمن اينکه فرد بيمار با کسب تجربه موفق در کنترل علائم حين ورزش، نسبت به کنترل بيماري آسم خود نيز اميدوارتر خواهد شد.
هر چه شدت بيماري آسم بيشتر باشد، تأثير ورزش در کنترل آن زيادتر خواهد بود و در بيماران با آسم خفيف تأثير فعاليت ورزشي در کنترل بيماري در حد افراد سالم مي‌باشد.
